08-09-2013, 11:20 PM
U potpunosti se slažem sa tobom Bili. Hvala ti što si me poštedeo truda u nekim podacima već si na najkraći način dao hronologiju dešavanja. Neke stvari, rad ostalih čitalaca bi ipak trebalo navesti:
- Ono što je bitno naglasiti je da zapravo da tu anatemu na srpsku crkvu i srpskog vladara, upravo Vizantijski namesnik Jovan Kantakuzen preko Kalista pošto je Carigradski patrijarh za to imao dva razloga. Prvi u sukobu oko prestola između Jovana Kantakuzena i Paleologovih, Kalist je bio na strani Kantakuzena. Druga stvar, na neki način otcepljenje nekih crkava od Carigrada i proglašenje zasebne patrijaršije. To Carigrad nikada nije opraštao, tako da je ova bačena anatema sasvim logična stvar, ali nema nekih uticaja na kasnije detalje oko izostanka proglašenja Dušana za sveca. Naše svetce nije ni kasnije proglašavala Carigradska crkva niti je imala uticaja na to kao i u ovom Dušanovom slučaju. Tako da tu ne treba tražiti povoda tome.
Osnovno i jedino, po svemu sudeći je samo jedna stvar uticala na to da se ovaj, očigledno do današnjih dana, najveći vladar, vojskovodja, političar, ..... ne proglasi svetcem, zapravo pokušaj sprege Dušana i papske stolice u najteži period Srbije od njenog postanka.
Citiram sažetu Bilijevu rečenicu jednostavno izvedenu: "
On 1354 godine, salje u Avinjon poslanstvo papi Inocentiju VI, nudeci preobracenje u katolicanstvo za imenovanje "kapetana" hriscanstva u novom krstaskom ratu protiv nevernika"
Da malo pojasnimo manje upućenijima u tokove ovih detalja.
Naime početkom sukoba na Vizantijskom prestolu između namesnika maloletnog naslednika prestola i namesnika Jovana Kantakuzena, kreće u Vizantiji strašan građanski rat. Ovim se ratom oko prestola i smatra definitivnim raspadom Vizantijskog carstva u svim sferama.
Kantakuzen je držao do prava koje mu je dato da vlada kao namesnik prestolom dok maloletni Paleolog ne postane punoletnim. Carica majka je, ne trpeći Kantakuzena proglasila svoga maloletnog sina za cara. Kantakuzen, nakon toga, takođe sebe proglašava carem. Dolazi do velike podele na jednu i drugu stranu i kreće nezapamćen građanski rat sa promenljivom srećom na jednu i drugu stranu.
Dušan iskorišćava svoju superiornost i dešavanja u Vizantiji, i ne svrstavši se ni na čiju stranu, osvaja grad po grad i čupa skoro 70% teritorija tadašnje Vizantije, stavivši te teritorije pod svoju vlast.
Bez obzira što je Dušana molio i sam Kantakuzen ( koji je jednom prilikom nakon poraza i bio gost na Dušanovom dvoru) a i carica majka da se stavi na stranu jednoga od njih, on to nikada nije učinio. Naprotiv hladno se bavio daljnjim osvajanjem.
- Ono što je bitno naglasiti je da zapravo da tu anatemu na srpsku crkvu i srpskog vladara, upravo Vizantijski namesnik Jovan Kantakuzen preko Kalista pošto je Carigradski patrijarh za to imao dva razloga. Prvi u sukobu oko prestola između Jovana Kantakuzena i Paleologovih, Kalist je bio na strani Kantakuzena. Druga stvar, na neki način otcepljenje nekih crkava od Carigrada i proglašenje zasebne patrijaršije. To Carigrad nikada nije opraštao, tako da je ova bačena anatema sasvim logična stvar, ali nema nekih uticaja na kasnije detalje oko izostanka proglašenja Dušana za sveca. Naše svetce nije ni kasnije proglašavala Carigradska crkva niti je imala uticaja na to kao i u ovom Dušanovom slučaju. Tako da tu ne treba tražiti povoda tome.
Osnovno i jedino, po svemu sudeći je samo jedna stvar uticala na to da se ovaj, očigledno do današnjih dana, najveći vladar, vojskovodja, političar, ..... ne proglasi svetcem, zapravo pokušaj sprege Dušana i papske stolice u najteži period Srbije od njenog postanka.
Citiram sažetu Bilijevu rečenicu jednostavno izvedenu: "
On 1354 godine, salje u Avinjon poslanstvo papi Inocentiju VI, nudeci preobracenje u katolicanstvo za imenovanje "kapetana" hriscanstva u novom krstaskom ratu protiv nevernika"
Da malo pojasnimo manje upućenijima u tokove ovih detalja.
Naime početkom sukoba na Vizantijskom prestolu između namesnika maloletnog naslednika prestola i namesnika Jovana Kantakuzena, kreće u Vizantiji strašan građanski rat. Ovim se ratom oko prestola i smatra definitivnim raspadom Vizantijskog carstva u svim sferama.
Kantakuzen je držao do prava koje mu je dato da vlada kao namesnik prestolom dok maloletni Paleolog ne postane punoletnim. Carica majka je, ne trpeći Kantakuzena proglasila svoga maloletnog sina za cara. Kantakuzen, nakon toga, takođe sebe proglašava carem. Dolazi do velike podele na jednu i drugu stranu i kreće nezapamćen građanski rat sa promenljivom srećom na jednu i drugu stranu.
Dušan iskorišćava svoju superiornost i dešavanja u Vizantiji, i ne svrstavši se ni na čiju stranu, osvaja grad po grad i čupa skoro 70% teritorija tadašnje Vizantije, stavivši te teritorije pod svoju vlast.
Bez obzira što je Dušana molio i sam Kantakuzen ( koji je jednom prilikom nakon poraza i bio gost na Dušanovom dvoru) a i carica majka da se stavi na stranu jednoga od njih, on to nikada nije učinio. Naprotiv hladno se bavio daljnjim osvajanjem.